siyah

tuhaf bişey oldu, bugün bütün gün Burçin'i düşündüm, ofisteki bir arkadaşıma anlattım uzun uzun sabah, sonra buraya yazdım, facebookdaki fotoğraflarına baktım, ilk tanıştığımız günü düşündüm...
akşam üzeri saat beş gibi telefonum çaldı
ve kötü haberi aldım
bugün ameliyat olacağından bile haberim yoktu, çünkü artık ameliyatlarının sayısı o kadar çok artmıştı ki haber vermek istemiyordu, yorgun oluyordu, telefonda konuşmak, görüşmek istemiyordu kimseyle...
bizde Barıştan alıyorduk haberlerini
bu defa ankaradaki doktoru ameliyat yapmamıştı bünyesi çok zayıf düştüğü için bir süre dinlenmesini söylemişti, bursada nefret ettiğim bir özel hastanede bir doktor kabul etmiş ameliyatı bütün risklerine rağmen Burçin'de tamam demiş, cesurdu zaten arkadaşım, gözü karaydı, ne düşündü bilmiyorum ama bir defa daha şansını denemek istedi bence
yine "yaşasın yaşamak" diyebilmek....
çok üzülüyorum bunların hepsini düşününce hem de çok, ne planları vardı, ne güzel günlerin hayalini kuruyordu, evlenecekti...
neşeliydi, müthiş kahkahalar atardı, bıcır bıcır konuşurdu, aşıktı, mutluydu..
bu pis hastalık bunların hangisine geldi bilmiyorum ama bu aralar çok sık duyuyorum adını..
neden diye sormak saçma çünkü düşününce yok bir nedeni...
o yüzden diyorum ki ben bugün var sadece ve bu an başka herşey yalan...