12 Mart 2010 Cuma

canım anneme...

Derler ya insan anne olmadan önce anlamaz annesi diye
Ben bu cümlenin ne anlama geldiğini bile anne olduktan sonra anladım…
Ben dünyaya geldiğimde annem 23 yaşındaymış yani ben 8 yaşındayken annem benim şu anda olduğum yaştaymış,
ben nasıl iniş-çıkışlar yaşıyorsam,
nasıl bazen günlerce yataktan çıkmak istemiyorsam,
nasıl bazen deli bir kız olmak istiyorsam,
nasıl bazı günler çılgın gibi dans etmek istiyorsam,
nasıl bazı günler sadece makarna yemek ve yedirmek istiyorsam,
nasıl bazı günler sadece pijamayla dolaşmak istiyorsam,
nasıl bazı günler tek derdim yalnız birkaç saat geçirmek oluyorsa,
nasıl bazı günler saatlerce elimde koca bir cips paketiyle televizyon izlemek istiyorsam,
nasıl bazı günler sessizce bir saat kitap okumak istiyorsam,
nasıl bazı günler cırcırcır bütün gün konuşuyorsam,
nasıl bazı günler sinirli-gergin-aksi oluyorsam…
annemde o yıllarda böyle hissediyordu, böyle günler geçiriyordu
ama o bizim annemizdi, bir sıfat sahibiydi bazen bunları çok yapmak istese bile kardeşim ve benim için bir sürü şeyi yapmadı çünkü o bir balık kadınıydı…
evin içinde bir balık burcuyla yaşamak bazen çok zor, ergenlik döneminde çekilmez hatta ama bugünlerde bunun ne kadar güzel bulunmaz bir şey olduğunu yeni yeni anladığım dönemdeyim.
Bizim için yaptığı bir sürü şeyin çok daha fazlasını bu günlerde Dilâ için yapıyor, şimdi tek derdi ben sizinle yeterince ilgilenemedim, yaş farkınız çok az, sizinle o günlerin telaşında yeterince oyun oynayamadım, yeterince sevemedim. Anlasa ben 2 yılın nasıl geçtiğini anlamadığım kızım için aynı eksiklik duygusunu yaşıyorum belki içi biraz daha rahat eder.
Bazen bu kadar fedakar olması kızdırıyor beni, biraz da kendisi için bir şeyler yapmasını istiyorum, sürekli birilerini düşünerek yaşamanın ne kadar yorucu olduğunu tahmin ediyorum ama bu onun için imkansız, böyle kodlanmış genlerine…
Ben hiçbir zaman onun gibi bir anne olamayacağım, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışacağım ama biliyorum ki onun gibi bir anne olamayacağım, benim genlerime de aynı kodların yazılması gerekmez miydi, zincir bir yerde bozuluyor demekki..
Çook seviyorum, en huzurlu yerin onun kolları olduğunu biliyorum, bazen sadece orada o kolların arasında olmak istiyorum..
Bugün doğum günü “55” yaşı..
Canım anneciğim, hep mutlu, sağlıklı, hep birlikte sevgiyle nice yıllara….